Το 2020, συμπληρώθηκαν 130 χρόνια εκδοτικής προσφοράς της οικογένειας Παπαδημητρίου. Μεγάλης ή μικρής θα το κρίνουν οι αναγνώστες. Παιδιά και ενήλικοι…

Απέναντι σε ένα γεγονός σαν αυτό συνηθίζεται να επιδιώκεται η τοποθέτηση φίλων, γνωστών και γενικότερα προσωπικοτήτων που έχουν άμεση ή έμμεση σχέση με τον χώρο του βιβλίου.

Σημασία έχει όμως να ειπωθούν και οι δικές μας αλήθειες: πώς νοιώθουμε για αυτή τη διαδρομή των προπατόρων μας που έγινε στη συνέχεια δική μας και είναι ήδη η διαδρομή και των παιδιών μας.

Νοιώθουμε λοιπόν υπερήφανοι για την ιστορία μας, για τους προπάτορές μας αλλά κυρίως νοιώ­θουμε υπερήφανοι και τυχεροί που είχαμε πατέρα και παππού τον Δημήτρη Α. Παπαδημητρίου. Αυτόν που χάραξε μια νέα πορεία στην εκδοτική διαδρομή της «Άγκυρας», όταν παρέλαβε τη σκυτάλη από τον πατέρα του Απόλλωνα Παπαδημητρίου και μας έμαθε, μαζί με τη μάνα και γιαγιά μας Χαρά, να προσπαθούμε και να αγωνιζόμαστε για τους στόχους μας επειδή έτσι μόνο θα νοιώθουμε δυνατοί έχοντας πολλές ελπίδες να σταθούμε στο τέλος όρθιοι. Λίγο πριν «φύγει», στην κορύφωση της κρίσης, τον Νοέμβριο του 2013, έπεσε στα χέρια μας ένα πρόχειρο σημείωμα του όπου έγραφε: «Είναι απαραίτητο να έχεις έναν ΕΝΤΙΜΟ ΣΤΟΧΟ, να δεσμεύεσαι σε κάτι που δίνει μεγαλείο στην (ποταπή) ζωή σου».

Ευχαριστούμε από καρδιάς όσους στέκονται δίπλα μας, είτε από μακριά είτε από το διπλανό γραφείο, μας λένε την αλήθεια, μας φροντίζουν, αλλά και εκείνους που μας κουνάν το δάκτυλο για τα λάθη μας. Ακόμη όσους μας θυμίζουν, με τον τρόπο τους, ότι σημασία έχει η διαδρομή προς έναν στόχο και όχι το αποτέλεσμα, αρκεί να μη νοιώθεις ότι έχεις προδώσει τον εαυτό σου.

Οικογένεια

Δημήτρη Α. Παπαδημητρίου

«Κεντρικόν Πρακτορείον Εφημερίδων»

Γύρω στο 1870 ο Γενάρχης της εκδοτικής οικογένειας Παπαδημη­τρίου, Δημήτριος «Δράκος», παιδί ακόμη, ξεκίνησε ανυπόδητος και πεζός να αναζητήσει την τύχη του στην Αθήνα. Η ανήσυχη προσωπικότητά του τον έφερε κοντά σε πέντε ακόμη νεαρούς. Όλοι μαζί αποφασίζουν να οργανώσουν ένα γραφείο διανομής και πώλησης των εφημερίδων σε βάσεις μηχανισμών επαγγελματικού επιπέδου. Έτσι το 1875, στην οδό Αιόλου 132, ιδρύθηκε το «Κεντρικόν Πρακτορείον Εφημερίδων». Ο Δράκος είναι μόλις δεκαέξι χρόνων. Όμως, έχει φιλοδοξίες για κάτι που θα είναι ολότελα δικό του.

«Κεντρικόν Βιβλιοπωλείον», Αιόλου 134

Το 1890 ο Δράκος ανεξαρτητοποιείται και ιδρύει το «ΚΕΝΤΡΙΚΟΝ ΒΙΒΛΙΟΠΩΛΕΙΟΝ» στον ίδιο δρόμο, αλλά στον αριθμό 134.

Όταν ο «Δράκος» αγάπησε τη Θεία Κωμωδία του Δάντη…

Το 1894 αρχίζει η εκδοτική δραστηριότητα του Δράκου με την έκδοση της Θείας Κωμωδίας του Δάντη. Μέχρι το 1910 εξέδωσε περισσότερα από διακόσια βιβλία: θρησκευτικά, ιστορικά, λογοτεχνικά (ξένα και ελληνικά), σχολικά.

Επίσης κάτι που θα χαρακτηρίσει τον οίκο του: λαϊκές εικονογραφίες, οι οποίες θα ξεπεράσουν τις εκατό και είναι σήμερα αντικείμενα ιδιαίτερου συλλεκτικού ενδιαφέροντος. Τα θέματα είναι κυρίως ιστορικά, φιλοτεχνημένα από λαϊκούς καλλιτέχνες.

Τα εκδοτικά ενδιαφέροντα του Δράκου στρέφονται κυρίως προς το πλατύτερο αναγνωστικό κοινό και τον καθιερώνουν στην αγορά με αυτή την ιδιότητα.

Ενδεικτικά ορισμένα από αυτά είναι: Λαϊκή ιστορία του Ελληνοτουρκικού Πολέμου, του Ηλία Οικονομόπουλου, Η κυρία με τας καμελίας, του Δουμά, Η διαθήκη ιδιοτρόπου, σε μετάφραση Σ. Σαριβαξεβάνη – πατέρα της Ζωρζ Σαρή, Ο Μιχαήλ Στρογκώφ, Οι πειραταί του Αιγαίου, Τα τέκνα του πλοιάρχου Γκραν που συγκαταλέγονται ανάμεσα σε πολλές άλλες προσφορές του Δράκου προς τους νέους της εποχής.

Ο Απόλλων Παπαδημητρίου και η «ΑΓΚΥΡΑ»

Ο μικρότερος, από τους πέντε γιους, του Δράκου, ο Απόλλων, ξεκινά την προσωπική του εκδοτική δραστηριότητα αρχικά με το όνομά του και από το τέλος της δεκαετίας του ’30 με την επωνυμία «ΑΓΚΥΡΑ» που θα επικρατήσει έκτοτε.

Εξέδωσε παραμύθια, λιθογραφίες και βιβλία ποικίλου ενδια­φέροντος διατηρώντας τη γραμμή των εκδόσεων και διευρύνοντας το αγοραστικό κοινό. Μερικές από τις σειρές που κυκλοφόρησαν τότε και άφησαν εποχή, είναι: «Καραγκιόζης», «Γκαούρ Ταρζάν», «Λαϊκά Παραμύθια» και άλλες…

Φωτογραφία: Δημήτρης (Δράκος) και Απόλλων Παπαδημητρίου.

Στο πλευρό του Απόλλωνα

Τη δεκαετία του 1950 ο γιος του Απόλλωνα, Δημήτρης, σχεδόν έφηβος ακόμη αρχίζει να στέκεται επαγγελματικά στο πλευρό του πατέρα του και να μυείται στον χώρο των εκδόσεων.

Το 1968 ο Απόλλων «φεύγει» και αναλαμβάνει τα ηνία της ΑΓΚΥΡΑΣ εξ ολοκλήρου ο γιος του.

Η νέα εποχή με τον Δημήτρη Παπαδημητρίου

Μια νέα εποχή ξεκινά για τον εκδοτικό οίκο με εκδόσεις που καλύπτουν όλες τις ηλικίες. Το βάρος όμως ρίχνεται περισσότερο στο ποιοτικό, από κάθε πλευρά, παιδικό βιβλίο. Εκδίδονται δεκάδες τίτλοι από την παγκόσμια κλασική λογοτεχνία σε ιδιαίτερα καλαίσθητες εκδόσεις, σειρές με παραμύθια, ιστορίες κλασικών και σύγχρονων συγγραφέων, ιστορικά μυθιστορήματα, βιβλία γνώσεων αλλά και βιβλία ψυχολογίας για το παιδί.

Οι σειρές «Εγκυκλοπαίδεια Τηλεόραση», «Ο Μικρός Θωμάς», «Η Κλασική Λογοτεχνία» (Η καλύβα του μπάρμπα Θωμά, Τζέην  Έιρ, Πολυάννα και πολλά άλλα). Τα παιδικά, Τα χριστουγεννιάτικα και Τα πασχαλινά διη­γήματα του Αλέξανδρου Παπαδιαμάντη, είναι μερικές από τις εκδόσεις που αποτελούν σημείο αναφοράς για πολλές γενιές αναγνωστών.

Το όραμα που έγινε πραγματικότητα

Μεγάλοι Συγγραφείς – Μικρά βιβλία (Βιβλία Τσέπης)

Το 1968 οι εκδόσεις ΑΓΚΥΡΑ δημιουρ­γούν τη σειρά με γενικό τίτλο «Βιβλία Τσέπης».

Ο στόχος του Δημήτρη Παπαδημητρίου είναι να φτάσουν σημαντικά έργα στο πλατύτερο αναγνωστικό κοινό και να καλύψουν μεγάλο φάσμα των προτιμήσεών του. Κύρια χαρακτηριστικά της σειράς, που θα αποτελέσουν και κίνητρα για την αγορά των βιβλίων της, είναι η χαμηλή τιμή και το εύχρηστο σχήμα. Για τον λόγο αυτό ονομάστηκαν «Βιβλία Τσέπης». Η σειρά περιέλαβε συνολικά 350 περίπου τίτλους βιβλίων.