Οι “Αγχέμαχες λέξεις” αποτελούν την πρώτη εμφάνιση του Βαγγέλη Αλεξόπουλου στο χώρο της ποίησης, αν και καλύπτουν μια χρονική περίοδο δύο δεκαετιών.
Η ποίησή του πρωτότυπη, αιχμηρή, σκωπτική και κάποτε επιθετική δημιουργεί ανάμεικτα συναισθήματα. Αυτό άλλωστε είναι και το ζητούμενο στην τέχνη. Η ποίηση, σύμφωνα με τον ίδιο, προσομοιάζει με την τέχνη της ζωγραφικής. Ο ποιητής “γράφει εικόνες” επειδή δεν μπόρεσε να γίνει ζωγράφος. Η λογική ερμηνεία ανήκει στην επιστήμη. Ένα έργο έχει εκπληρώσει τον σκοπό του εφόσον παράγει εικόνες, δηλαδή συναισθήματα. Αυτό ακριβώς αναζητά και ο ποιητής.

Περιεχόμενα:

– Ηγησώ
– Άνυδρο τοπίο
– Σπονδή σε ώρα απρόβλεπτη
– Μακμπέθ
– Μνήμη
– Εξ ορισμού
– Νηπενθές
– Αμφικτιονίες
– Η ιστορία είναι κατάσταση δυναμική
– Άτιτλο Ι
– Ο κήπος
– Ηχώ
– Ενύπνιο
– Σύνθεση σε μέτρο ελεύθερο
– Spleen
– Ο καθρέπτης
– Στιγμές
– Σχετικότητα
– Βλαντιμίρ Μαγιακόφσκι
– Άτιτλο II
– Ο απροσάρμοστος τοξότης
– Ένας λύκος παρατηρεί το φεγγάρι
– Παραφράζοντας τον Πεσσόα
– Μέγγενη
– Φραπέ μέτριος με γάλα
– Υποδόριος ήχος
– Άτιτλο III
– Ελευσίνα
– Θάλασσα
– Ρίζες