Τούτο το βιβλίο αφορά τη ζωή μου.
Τους ανθρώπους που αγάπησα, που εκτίμησα αλλά και αυτούς που δεν αποδέχτηκα.
Πάνω απ’ όλα όμως, είναι ένα βιβλίο αφιερωμένο σ’ όσους μ’ αγαπούν τόσα χρόνια.
Δηλαδή τους απλούς καθημερινούς ανθρώπους. . .
Αγαπώ τους απλούς ανθρώπους, που ο Θεός ή η φύση δεν τους προίκισε με κάποιο ταλέντο!!!
Φαίνεται πως κι ο Θεός τους αγαπάει, γι’ αυτό έπλασε τόσους πολλούς! . . .
Εκτιμώ τους καλούς ανθρώπους, τους άξιους, που τα καταφέρνουν με την αξία τους! . . .
Θαυμάζω τους ταλαντούχους! . . .
Αντιπαθώ τους ψεύτες, τους. . . δήθεν! . . .
Σιχαίνομαι τους ξερόληδες! . . .
Βαριέμαι αφόρητα τους ψηλομύτηδες! . . .
Χειροκροτώ τους. . . υψηλά ιστάμενους όταν το αξίζουν (κι ας είναι λίγοι αυτοί που πραγματικά το αξίζουν).