Δανάη, ένα όνομα με μουσικότητα. Η Μεγάλη, η ιδανική ερμηνεύτρια, “το αηδόνι” του Αττίκ. Η φίλη και συνεργάτις του Χιλιανού ποιητή Πάμπλο Νερούδα, που μετέφρασε, μεταξύ άλλων, από τα ισπανικά το έργο του “Κάντο Χενεράλ”.
Μια φυσιογνωμία με πολυδαίδαλη πορεία που παρασημοφορήθηκε με το Μετάλλιο της Πόλης της Αθήνας σε αναγνώριση της μεγάλης καλλιτεχνικής και πνευματικής Προσφορέςς της στον ελληνικό πολιτισμό. Από την Ένωση Αγωνιστών της Εθνικής Αντίστασης για την Προσφορές της στον αγώνα κατά τη γερμανική Κατοχή. Από τη Δημοκρατία της Χιλής, με το παράσημο του Orden Libertador Bernardo O’Higgins, για την Προσφορές της στον πολιτισμό της Χιλής και το λαό της.
“Η Δανάη είναι ένα φυσικό φαινόμενο που έγινε Μύθος. Έγινε Μύθος γιατί προίκισε τις φυσικές της καταβολές με γνώση, ποιητική ουσία, συντροφικότητα και περιπέτεια βίου. Κανένας Μύθος δεν διαρκεί και δεν ισχύει αν δεν στηρίζεται επάνω σ’ ένα έπος ζωής, βαθιά κατανόηση της ανθρώπινης φύσης.
Οφείλουμε χάριτες στην κα Π. Μαγουλά – Γαϊτάνου για την πράγματι σπουδαία εργασία της. Αφηγούμενη το έπος αυτής της αηδόνος, αφηγείται συνάμα το έπος ενός λαού ευαίσθητου και τραυματισμένου που γέννησε παρηγορητικές υπάρξεις όπως η Δανάη, που το στηρίζουν και διασώζουν το ήθος του”.
Κώστας Γεωργουσόπουλος