“Το Χρυσαφένιο Τόξο” ακόμα και στην πρώτη του γραφή τιμήθηκε με έπαινο της Γυναικείας Λογοτεχνικής Συντροφιάς, όπου μεταξύ των άλλων, τα μέλη της Κριτικής Επιτροπής (Τατιάνα Σταύρου, Ιωάννα Μπουκουβάλα-Αναγνώστου, Μ. Αμαριώτου, Υπατία Δελή, Όλγα Βότση και Λίλα Καρανικόλα), αναφέρουν: “… Μέσα σε ένα κλίμα καλοσύνης και φιλίας τοποθετεί ο συγγραφέας τα πρωτότυπα και ποικίλα περιστατικά του έργου…”

Ο ήρωάς μας με το ψευδώνυμο “Ασημένιο Βέλος” ζητά αλληλογραφία μέσω ενός περιοδικού…

Στην έκκλησή του αυτή ανταποκρίνονται διάφορα νεαρά άτομα που χρησιμοποιούν κι αυτά ψευδώνυμα όπως: Γαλάζιος Αετός, Γαζία, Ροδόφυλλο, Σταγόνα του Άραχθου κ.ά.

Όταν αρχίζει η ιδιαίτερη αλληλογραφία, φανερώνεται ποιο πρόσωπο κρύβεται πίσω από κάθε ψευδώνυμο.

Η κάπως καθυστερημένη ανταπόκριση, ωστόσο, του “Χρυσαφένιου Τόξου” κι η δήλωση του: “Ένα ασημένιο βέλος για να φτάσει στον προορισμό του, έχει ανάγκη από ένα τόξο ξύλινο, χρυσό ή χρυσαφένιο. Κι ένα τόξο πάλι για να είναι χρήσιμο, χρειάζεται το βέλος”, σημαδεύει την πορεία της ιστορίας καθώς το “Τόξο” αυτό περιβάλλεται με ένα μυστήριο…