Καλύτερα τύψεις, παρά απωθημένα

Όλα ξεκινούν από μια οφθαλμαπάτη. Η ζωή βρίσκεται εκεί όπου οι πολιτικοί, οι δημοσιογράφοι, οι θεατρίνοι και ακόμη κάποιοι άλλοι, έχουν μια δραστηριότητα τέτοια που όλοι την φαντάζονται σαν την πεμπτουσία της ύπαρξής μας. Οι ιστορίες του βιβλίου ξεδιπλώνονται μέσα στα όρια που καθορίζονται από τους νόμους της πολιτικής, της δημοσιογραφίας, και του θεάτρου. Κάπου εδώ, αναζητούμε τους καθημερινούς ήρωές μας, που πεδικλωμένοι στους διασκελισμούς της δουλειάς τους, χάνουν την ευστάθεια της ιδεολογίας τους… Έχουν βιώσει τις κοινωνικοπολιτικές περιπέτειες των τελευταίων σαράντα χρόνων -ανένδοτος αγώνας, αποστασίες, δικτατορία, μεταπολίτευση- και προσπαθούν να σταθούν μέσα στον κόσμο που θέλουν να κριτικάρουν. Οι προσωπικές εμπλοκές τους στα γεγονότα είναι τις περισσότερες φορές σπασμωδικές, ωστόσο δείχνουν να αποκρυσταλλώνουν κάποιες ιδεολογικές συλλήψεις, σε σημείο που κανείς να μην μπορεί να τους επικρίνει. Κάπου κάπου, φιλοσοφούν. Οι στοχασμοί τους μπλέκουν με την αναπόληση κι έτσι αποκτούν ένα νέο αίσθημα του χρόνου, που καταργεί τη συμβατική διάρκειά του. Μονολογούν για τα έργα του Μπέργκμαν ή του Βέντερς, διαβάζουν Λόρκα, ασχολούνται με την πολιτική και το δωδεκάθεο, ταξιδεύουν στην ελληνική επαρχία αλλά και στο εξωτερικό, ερωτεύονται συνεχώς και παράφορα, κυκλοφορούν στα μπαρ και πίνουν, στα θέατρα, στα γραφεία των εφημερίδων και των υπουργείων. Άλλοτε είναι πρακτικοί. Πάντοτε όμως παρόντες και συμμετέχοντες – μέχρι τέλους…