“Στον παράδεισο θα σε ψάχνω μοναχή”. Δυο ξεχωριστές ιστορίες που διαγράφουν την ψυχολογία της σημερινής γυναίκας και τη βαθιά αλλαγή του προσώπου της.

Γραμμένες με τη γνωστή γραφή της συγγραφέως, την ποιητική γραφή της αναλυτικής σκέψης, μας οδηγούν στη μοναξιά που βιώνει η σημερινή γυναίκα, μοναξιά του έρωτα αλλά και μοναξιά της αξιοπρέπειάς της. Γιατί η ανάγκη της για απόλυτη Προσφορές, αυτή η βαθιά ανάγκη της για θυσία, μόνο στη μοναξιά την οδηγεί.

“Στόχος μου ήταν να οδηγήσω τη Ναταλία και τη Χριστίνα σε ένα είδος αυτο-ανάλυσης, έτσι ώστε να συνειδητοποιήσουν τα λάθη τους, αλλά και τη δύναμή τους, και να φτάσουν στην εσωτερική τους αλήθεια, που σημαίνει, στην απελευθέρωση του προσώπου τους.

Η δύναμη της γυναίκας, η υπεροχή της, δεν βρίσκεται στους φεμινιστικούς αγώνες, αλλά σε εσωτερικές πηγές αυτογνωσίας. Αρκεί να τις αποκαλύψει.

Η Ναταλία και η Χριστίνα θα φτάσουν επώδυνα και από διαφορετικό δρόμο σε αυτή την αποκάλυψη. Στη γνώση πως: Η αξιοπρέπεια με την οποία βιώνουν την προσωπική τους μοναξιά είναι ένα τίμημα της αυτοθυσίας τους. “