Το χρώμα του χρήματος

Συχνά λέγεται, για την Ελλάδα, ότι δεν έχει μνήμη, ότι βαδίζει τυφλά και βιαστικά, γεμάτη πάθη και γι’ αυτό βυθίζεται στον τραγικό της χρόνο. Πολλές υποθέσεις μεγάλες στην ευρύτερη περιοχή και μια υπόθεση μεγάλη με πρωταγωνιστή έναν νεαρό τραπεζίτη, συγκλόνισαν τη χώρα. Κι αποτυπώθηκε η τελευταία, ως το μεγαλύτερο πολιτικό και δικαστικό γεγονός της λεγόμενης “μεταπολίτευσης”.

Κάποιοι εκτιμούν, ότι ακριβώς επειδή η Ελλάδα διαθέτει ένα εκρηκτικό ταμπεραμέντο, πρέπει ιδιαίτερα η υπόθεση του τραπεζίτη να ιδωθεί στις κοινωνικές και πολιτισμικές της διαστάσεις. Να διερευνηθεί ο πλούτος χαρακτήρων που αναδείχθηκαν μέσα σ’ αυτήν την υπόθεση, χωρίς τις φαινομενικά “γιγάντιες” πολιτικές διαστάσεις που προέκυψαν. Ποιος είναι, όμως, αυτός, που θα τολμήσει κάτι τέτοιο; Ανήσυχος δημοσιογράφος ο Αλέξανδρος Φιλίππου παίρνει το ρίσκο, μέσα από μια τολμηρή έρευνα -κι ένα εξίσου τολμηρό βιβλίο- να διερευνήσει “την κοιλιά που γέννησε τον τραπεζίτη”. Τη Διεθνή του Εγκλήματος, που φιλοδόξησε να μετατρέψει την Ελλάδα, μέσω του συγκεκριμένου προσώπου, σε ένα πλυντήριο ναρκοδολαρίων. Και την ελαστικότητα της ελληνικής κοινωνίας, που μπροστά στον εύκολο πλουτισμό θέτει εν αμφιβόλω ακόμη και την ηθική της…Ο ίδιος ο Αλέξανδρος Φιλίππου “κυκλοφορεί” σε κάθε είδους κοινωνικό χώρο. Απ’ τα σαλόνια και τα γραφεία των εφημερίδων, μέχρι τα λαϊκότερα καφενεία και μπαρ στη Μόσχα, τη Γενεύη, τη Σόφια, τα Σκόπια και την Αθήνα. “Κυκλοφορεί” και διαρκώς προσπαθεί να βρει μέσα από τα δικά του βιώματα, που ανασύρει, την απάντηση σε ερωτήματα που δεν έχουν βρει απάντηση: “Τελικά, τι έγιναν τα κιβώτια χρυσού με την Κόκκινη Σφραγίδα;” Και, κυρίως “Τι ήταν τελικά ο μυστηριώδης τραπεζίτης;”