Δέκα χρόνια έχουν περάσει από τη μάχη του Μαραθώνα. Το όνειρο του Ξέρξη, του καινούριου βασιλιά της Περσίας, είναι να τιμωρήσει σκληρά τους Αθηναίους και να καταστρέψει την Αθήνα.
Ο Διηνέκης, ο ανιψιός του Αισχύλου και του Κυνέγειρου, είναι άντρας πια! Έτσι, πολεμάει κι αυτός μαζί με τους 300 γενναίους στρατιώτες του Λεωνίδα στις Θερμοπύλες και πέφτει, τελευταίος, υπερασπίζοντας το σκοτωμένο βασιλιά του. Ο αγώνας συνεχίζεται… κι οι Έλληνες νικούν πια τους Πέρσες στη ναυμαχία της Σαλαμίνας.
“Σε τέτοιες ώρες, δεν έχει τόση αξία ο αριθμός, όσο η αποφασιστικότητα και το θάρρος. Πολύ λιγότεροι από τους Πέρσες ήμασταν στο Μαραθώνα, αλλά τους νικήσαμε, γιατί είχαμε πάρει την απόφαση να πεθάνουμε κι όχι να υποταχθούμε. Με την ίδια απόφαση πρέπει να πολεμήσουμε και τώρα και θα νικήσουμε! Πρέπει όμως να είμαστε ενωμένοι!”. Μ’ αυτά τα λόγια μιλάει ο Θεμιστοκλής στους ‘Ελληνες πιστεύοντας και πάλι στη νίκη τους!/p>